Al jaren leven de dorpelingen van het Protectoraat, door sommigen ook wel de Stad der Verdrietigen genoemd, in angst.
Elk jaar moet de laatstgeboren baby geofferd worden aan de heks in het woud. Want wie weet welk onheil er zal gebeuren als ze dat niet zouden doen?
Normaal gesproken verloopt de Dag van het Offer met alle pracht en plechtstatigheid die erbij horen. Normaal gesproken houdt iedereen zich aan de afspraken maar deze keer verloopt het anders; de moeder van de baby wil haar baby niet afstaan. Door haar waanzinnig gedrag wordt ze door de zusters van de Ster gevangen genomen en in de toren opgesloten onder het wakend oog van Zuster Ignatia. De baby wordt door de Ouderlingen naar het bos gebracht en daar aan haar lot overgelaten.
Wat niemand weet is dat Xan, de gevreesde heks, inderdaad de achtergelaten baby's komt ophalen. Maar niet om hen kwaad te doen. Integendeel. Ze voedt hen met sterrenlicht voor de lange tocht naar de Vrije Steden aan de andere kant van het woud. Waar zij voor de ‘sterrenkinderen’ een geschikte familie uitkiest.
Xan maakt ditmaal een vergissing en voedt het achtergelaten baby'tje per ongeluk met maanlicht. Waardoor het kindje doordrenkt wordt met magie en er niets anders op zit voor Xan dan het kleintje de naam 'Luna' te schenken en haar op te voeden als haar eigen kleindochter. Dit doet ze samen met het draakje 'Vurian' en het moerasmonster 'Zwomp.
Naarmate Luna groter wordt, groeien haar magische krachten. Xan doet er alles aan om Luna te beschermen. Waarbij ze vaak herhaalt dat verdriet gevaarlijk is.
Wanneer Luna’s dertiende verjaardag nadert, gaat de gezondheid van Xan achteruit en net op dat moment besluit Anteen (het neefje van de Opperouderling) om een einde te maken aan het nodeloze verdriet en de 'vreselijke' heks in het woud.
Komt Anteen nog op tijd te weten dat de baby's niet aan de heks geofferd worden... Maar voor wie of waarvoor dan wel?
Het verhaal in dit boek wordt verteld vanuit verschillende personages: Opperouderling Gerland, zijn neefje Anteen, diens vrouw Etina, de waanzinnige vrouw (de moeder van Luna), zuster Ignatia, de heks Xan, het moerasmonster Zwomp, het draakje Vurian, Luna en een onbekende vertelster.
Elk personage onthult een deel van het verhaal waardoor je steeds verder wilt lezen om het geheim te begrijpen en de waarheid te ontrafelen.
Naar het einde van het boek toe, komen de personages steeds dichter bij elkaar en wordt er sneller van personage gewisseld. Aldus wordt het tempo opgevoerd en beland je in een echte thriller. Je wilt weten wat er gebeurd is, waarom er baby's geofferd worden en hoe het zal aflopen.
Dit boek lijkt heel griezelig maar dat is de teneur niet. Het is vooral een magisch en mysterieus boek. Wat heel knap is aan het boek, is dat je als lezer soms meer op de hoogte bent dan het hoofdpersonage en vervolgens nog het grotere plaatje niet kan overzien. Pas aan het einde van het boek, wanneer alle personages samenkomen, achterhaal je hoe het allemaal werkelijk in elkaar zit.
Hierdoor wordt het je onmogelijk gemaakt om dit boek aan de kant te leggen.
Magie, mysterie en onvoorwaardelijke liefde zijn verweven als een rode draad doorheen het boek.
Door de opbouw van het verhaal vanuit verschillende personages, is dit echt wel een boek voor jongeren vanaf 12 jaar of voor gevorderde lezers vanaf 10 jaar.
Kortom een heerlijk boek voor jong en oud. Voor wie houdt van magie, mysterie, spanning en avontuur!
Uitgeverij Leopold
https://www.leopold.nl/boek/het-meisje-dat-de-maan-dronk/
Inkijkexemplaar vind je HIER
Reactie plaatsen
Reacties