Wanneer Arthur voor de zoveelste keer naar zijn kamer gestuurd wordt omdat zijn broertje Siem overstuur is geraakt, heeft Arthur er genoeg van. Dit door het feit dat zijn broertje alle aandacht krijgt en hij alle schuld. Voor één keer wou hij dat het een normale dag was, met een normaal gezin en een normaal broertje.
Want doordat zijn broertje niet van drukte en lawaai houdt, kunnen ze niet zoals de andere kinderen met de bus naar school. En nu zou Arthur door hem ook nog de halve finale van de voetbalwedstrijd van City moeten missen op TV. Niemand vraagt zich ooit af hoe het met Arthur gaat.
Wanneer Arthur dan toch terug naar beneden mag, verstoort Siem zijn voetbalmoment. Hij zit vlak voor de tv luid te hummen. Arthur probeert zijn broertje opzij te schuiven en het geluid van de TV luider te zetten maar daarvan begint Siem te jammeren en moet de TV uiteindelijk uit.
Arthur is razend en wil zo ver mogelijk weg uit de buurt van zijn huis, z’n broertje en z’n stomme ouders. Hij zou zich door niemand laten tegenhouden.
Maar wanneer hij naar buiten stormt, staat er een enorme ijsbeer met een valiesje voor de deur.
De ijsbeer lijkt niet verdwaald te zijn want aan zijn koffertje hangt een label met daarop het adres van Arthur. Zijn naam is Meneer Beer en wie denkt dat Meneer Beer verzonnen is, heeft het mis want Meneer Beer is een echte ijsbeer.
Maar hoe komt een ijsbeer bij Arthur terecht en waarom? Zal Arthur de ijsbeer in huis nemen? Wat gaan zijn ouders daarvan zeggen? Hoe gaat zijn broertje daarop reageren?
Meneer Beer is een hartverwarmend en grappig ‘Nanny McPhee’ verhaal over vriendschap, familie en anders-zijn. Een aanrader voor jongeren vanaf 8 jaar die houden van humor, een tikkeltje drama en een magische twist.
Ook een waardevol boekje om autisme bij jonge kinderen invoelbaar te maken.
Als verwerking kan je Meneer Beer zorgpopjes maken met een kurk. Waaraan je voor het slapen gaan je zorgen kan vertellen.
Reactie plaatsen
Reacties