De Opa van Océane heeft geen speelgoed maar wel een heel mooi aquarium vol kleurrijke visjes. Het is zo groot dat Océane een ladder nodig heeft om erbij te komen. De visjes hebben altijd pret in hun kleine onderwaterwereld. Het lievelingsvisje van Océane is misschien wel Drupje. Toch is er één visje ‘Vinnie’ dat het niet leuk lijkt te vinden in het aquarium. Maar waarom?
Welke vis wil niet leven in zo’n fantastisch aquarium? Het is er zo mooi en er zijn altijd visjes om mee te spelen? Océane snapt het niet. Gelukkig is opa er.
Maar wat nu met Vinnie? En wat met Drupje en de andere vissen?
‘De visjes van Océane’ is een wonderbaarlijk, warmhartig en waardevol voorleesboek.
Nathalie Slosse weet zelfdoding op een lofwaardige, oprechte en liefdevolle manier uit de taboesfeer te halen. Dit met de oogstrelende illustraties van Naomi Christiaens die het verhaal even eerlijk, ontwapenend, warm en creatief kleur geeft. Een onlosmakelijk mooi samengaan van woord en beeld. Met op het einde van het boek een toelichting voor de volwassene die het boek voorleest en enkele opdrachten die je aan de hand van het boek samen met het kind/de kinderen kan doen.
Met ‘De visjes van Océane’ reiken Nathalie Slosse & Naomi Christiaens in samenwerking met Talismanneke vzw een bijzonder hulpmiddel aan om met jonge kinderen (van 3 tot 6 jaar) op een ongedwongen manier over zelfdoding in gesprek te gaan.
Dit boek krijgt een heel speciale plek in onze boekenkast. Warm aanbevolen voor scholen die met een rouw- of troostkoffer werken.
Zoals Nathalie Slosse ooit zo mooi in het weekblad Libelle verwoordde:
“Tijdens een workshop leerde ik Océane kennen, ze was er met haar grootouders. En die vertelden me dat ze onlangs haar papa had verloren door zelfdoding. Dat verhaal bleef me achtervolgen. Ik stelde me voor dat iedereen vol medeleven naar Océane keek, maar er niet met haar over praatte. Gewoon omdat we niet weten hoe. Het is best moeilijk. Maar kinderen voelen dat er van alles aan de hand is. En als ze niet precies weten wat, neemt hun fantasie het over. Of denken ze dat het aan henzelf ligt. Daarom heb ik dat boek geschreven. Het biedt houvast en helpt bij het vinden van de juiste woorden. Ik sta er vaak van versteld hoezeer kinderen worden onderschat door hun omgeving. Er wordt hen niet verteld wat er aan de hand is ‘om hen te beschermen’. Maar het is net belangrijk dat je kinderen serieus neemt en met hen praat. Je hoeft niet bang te zijn. Uit angst ontneem je hen het recht om dingen te weten. En dat is verschrikkelijk, het kwetst hun vertrouwen. In plaats van verdriet voor hen verborgen te houden, kun je hen er beter mee leren omgaan. Ze kunnen trouwens ook volwassenen helpen om speelser met droevige dingen om te gaan. Zo werkt het in twee richtingen.”
Het boek is een initiatief van Werkgroep Verder... en is geschikt voor kinderen van 2 tot 6 jaar.
In maart verschijnt bij de uitgeverij Van Halewyck ook het boek ‘Sloep vaart verder’ vanuit de Werkgroep Verder... voor kinderen ouder dan zes.
Als verwerking kan je een ‘koester- of troostkaarsje’ maken geïnspireerd op het mooie aquarium van Océanes opa. De visjes, plantjes en keien uit het aquarium teken je met oliepastels op zwart papier en knip je vervolgens uit. Dan strijk je met een penseel een bokaal in met vernislijm en bedek je het met stukjes crêpepapier. Daarover strijk je nog eens een laagje vernislijm. Op dit laagje bevestig je de getekende visjes, planten en keien en werk je het nog eens af met een laagje vernislijm. Onderaan kan je een strookje vernislijm mengen met gemalen peper als zand op de bodem van het aquarium
Reactie plaatsen
Reacties