Lilja is vuurtorenwachter en bewaker van het noorderlicht. Als haar vader met zijn duikboot op zeeonderzoek is, kan ze zich heel eenzaam voelen op haar schiereiland. Na elke zeereis krijgt Lilja een schelp van haar vader cadeau en vult de vuurtoren zich met zijn wonderbaarlijke verhalen. De tijd samen is lekker genieten en is steeds ook wel een beetje bang zijn voor het moment dat haar vader weer aanzetten moet.
De avond voor zijn vertrek vertelt de vader van Lilja over zijn nieuwe missie. En wanneer haar vader weer op zeeonderzoek trekt, hoort Lilja een gehuil uit één van de schelpen.
Een huilen dat zingen wordt, een lied dat Lilja heel goed herkent.
Van wie is het lied afkomstig? Zal de vader van Lilja in zijn missie slagen? En hoe gaat het verder met Lilja?
In ‘De meest eenzame walvis’ verhaalt Kim Crabeels op een nostalgische en dromerige wijze over gemis, eenzaamheid en thuiskomen. Door de wonderlijke verwevenheid van woord en de wederom subliem verhalende illustraties van Sebastiaan Van Doninck golft het verhaal voelbaar binnen. Ondanks het geen gemakkelijke tekst is voor jonge kinderen.
Voor kinderen vanaf 9 jaar die houden van heerlijk wegdromen bij een poëtisch prentenboek.
Als verwerking kan je samen met je kind(eren) een walvisknuffel uit vilt of jeans maken.
Voor als je je eenzaam voelt.
Voor kinderen is het het gemakkelijkst om een vilten walvis te maken en dit langs de zijkanten dicht te naaien. Of een rechthoekige lap stof met op één helft een walvisje genaaid en dan de rechthoek dicht te naaien als knuffelkussen.
Het boekje is verkrijgbaar bij de dichtstbijzijnde boekhandel of te bestellen op deze website: https://www.lannoo.be/nl/de-meest-eenzame-walvis-ter-wereld
Voor kinderen bij wie het lezen wat moeilijker gaat, is het verhaal beschikbaar bij luisterpunt:
Reactie plaatsen
Reacties